آقـــــــــا! گمــــانم مـــــن شمـــــــا را دوووســـــت ...

هواللطیفــ :

آقا گمانم من شما را دوست...

حسی غریب و آشنا را دوست...

نه... نه! چه می گویم فقط این که

آیا شما یک لحظه ما را دوست؟

منظور من این که شما با من...

من با شما این قصه ها را دوست...

ای وای! حرفم این نبود اما

سردم شده آب و هوا را دوست...

حس عجیب پیشتان بودن

نه! فکر بد نه! من خدا را دوست...

از دور می آید صدای پا

حتا همین پا و صدا را دوست...

این بار دیگر حرف خواهم زد

آقا گمانم من شما را دوووست...

از اینجـــا " گــــوش بـــدهـ "

شبیـــه... ساده بگــویم، کســـی شبیـــــهت نیـــست

هـُوَالحـــَـبـــیــب :

تو مهربانتر از آنی که فکر می کردم

درست مثل همانی که فکر می کردم

شبیه ... ساده بگویم کسی شبیهت نیست

هنوز هم تو چنانی که فکر می کردم

تو جاااان شعر منی و جهان چشمانم

مبااااد بی تو جهانی که فکر می کردم

تمام دلخوشی لحظه های من از توست

تو آن آن زمانی که فکر می کردم

درست مثل همانی که در پی ات بودم

درست مثل همانی که فکر می کردم

"مریم سقلاطونی"

از اینــجــــا " گــــوش بــــده "